Hér fyrir neðan hefur verið byrjað að safna saman sönnum sögum um framgöngu Dróma við viðskiptavini sína. Nöfnum og staðháttum hefur verið breytt til að hlífa fólkinu sem á í hlut. Þetta eru sögur sem fólk hefur samþykkt að deila með umheiminum til þess að sýna hvaða raunveruleika fjölskyldur, sem voru svo ólánsamar að vera í viðskiptum við SPRON og Frjálsa, búa við. Þetta eru sögur vanhæfrar slitastjórnar gjaldþrota banka, stjórnar sem ekki hirðir um að hafa innheimtuleyfi en gengur engu síður fram af mikilli hörku og óbilgirni við innheimtu. Þetta eru einnig sögur um duglítil stjórnvöld og gagnslausar eftirlitsstofnanir, sem virðast ekki hafa getu eða kjark til að beita sér gagvart þessum óskapnaði sem Drómi er.
Saga Dagnýjar og Hjalta
Dagný og Hjalti tóku gengistryggt lán í janúar 2008 upp á 9,9 milljónir hjá Frjálsa. Lánið var til lóðakaupa og var greitt upp að fullu í maí 2010. Á þessu rúmlega 2ja ára tímabili greiddu þau 13 gjalddaga af láninu en vorum í vanskilum með hina gjalddagana. Lánið var endurreiknað skv fyrri gengislánadómi en þegar hjónin fóru fram á að fá seinni endurreikning lánsins fengu þau eftirfarandi svar:
”Ekki er um að ræða samfellda greiðslusögu. Af hálfu kröfuhafa (Dróma) er ekki fallist á það að festa sé á framkvæmd endurgreiðslu lánsins og er frekari endurreikningi því hafnað”
Sömuleiðis segir Drómi að endurreikningnum sé hafnað þar sem upphæð sé svo lág, eða með þeirra eigin orðum ”enda að mati félagsins ekki uppfyllt það skilyrði sem fram kemur í framangreindum Hæstarréttardómum að viðbótarkrafa þurfi að vera ”umtalsverð” svo undantekningareglan um gildi fullnaðarkvittana eigi við”
Drómi virðist því þarna upp á sitt einsdæmi geta túlkað hvaða upphæðir teljast umtalsverðar og hvaða upphæðir ekki….
Dagný og Hjalti tóku gengistryggt lán í janúar 2008 upp á 9,9 milljónir hjá Frjálsa. Lánið var til lóðakaupa og var greitt upp að fullu í maí 2010. Á þessu rúmlega 2ja ára tímabili greiddu þau 13 gjalddaga af láninu en vorum í vanskilum með hina gjalddagana. Lánið var endurreiknað skv fyrri gengislánadómi en þegar hjónin fóru fram á að fá seinni endurreikning lánsins fengu þau eftirfarandi svar:
”Ekki er um að ræða samfellda greiðslusögu. Af hálfu kröfuhafa (Dróma) er ekki fallist á það að festa sé á framkvæmd endurgreiðslu lánsins og er frekari endurreikningi því hafnað”
Sömuleiðis segir Drómi að endurreikningnum sé hafnað þar sem upphæð sé svo lág, eða með þeirra eigin orðum ”enda að mati félagsins ekki uppfyllt það skilyrði sem fram kemur í framangreindum Hæstarréttardómum að viðbótarkrafa þurfi að vera ”umtalsverð” svo undantekningareglan um gildi fullnaðarkvittana eigi við”
Drómi virðist því þarna upp á sitt einsdæmi geta túlkað hvaða upphæðir teljast umtalsverðar og hvaða upphæðir ekki….
Saga Maríu
Árið 2006 kaupir María sér 80 fm íbúð í Kópavogi á 18 mkr. Hún borgar 4,6 í peningum en tekur restina að láni hjá Spron sem skiptist í 2,8 mkr verðtryggt og 10,6 mkr í gengistryggðu láni, samtals 13,4 mkr að láni.
Þegar María var að meta hvort hún ætti að taka íslenskt eða erlent lán, var dæmið sett upp fyrir hana af bankastarfsmanninum þannig að með íslensku láni myndi hún borga íbúðina 4-5 sinnum en með erlendu láni ca 2 sinnum á 25 árum. María valdi því síðari kostinn
Árið 2008 þegar allt hrynur hækkar lánið upp í 25 mkr og hún þiggur úrræði um að borga 5000 krónur á hverja milljón. Þetta stendur yfir í þó nokkurn tíma og var María í raun hulin ráðgáta á tímabili, að komast að því hvar lánið hennar væri statt því Spron fór á hausinn og allir þjónusturáðgjafar voru reknir.
Árið 2010 skilur María við þáverandi manninn sinn og heldur hún íbúðinni þar sem hún hafði lagt út fyrir íbúðinni á sínum tíma. Þá fer María að athuga með möguleika á að selja íbúðina en þegar hún talar við Dróma um að fá stöðuna á láninu fær hún engin svör því að dómsmál væri í gangi um hvort gengistryggðu lánin væru lögleg eða ekki.
Nú líða tvö ár í viðbót þar sem María er föst í íbúð sinni á meðan búið er að dæma nokkrum sinnum vegna gengistryggðu lánanna. María fær fyrsta endurreikninginn sinn og lánið lækkar í 19 mkr og þá fær hún leyfi til að selja eignina. María finnur þá kaupanda að íbúðinni en þá fær hún allt í einu önnur svör frá Dróma, nú sé aftur verið að dæma í þessum lánum og lánið er því fryst aftur og María missir kaupandann. Á þessum tíma var staðan á láninu ennþá hærri en fasteignamatið, en hugsun Maríu var bara að komast út úr þessum lánamálum með sem minnst tjón. Hún kannaði möguleikann á 110% leiðinni en fékk þau svör að meðan enn væru dómar í gangi um gengistryggðu lánið væri hún ekki gjaldgeng í þá leið og sagt að það kæmu efelaust önnur úrræði þegar væri komin niðurstaða í málin.
Nokkrir mánuðir líða enn og María fær loksins grænt ljós á að selja fasteignina, lánið stendur þá í 20 mkr og hún getur fengið að hámarki 18 mkr fyrir íbúðinna. Drómi samþykkir að hún selji íbúðina á 18 mkr, gegn því að lagt verði fram handveð fyrir því sem út af stendur. María fær sér þarna lögfræðing til að hjálpa sér með söluna því svörin frá Dróma eru oftast ansi loðin eða engin. María finnur sér aðra íbúð sem kostar um 15 mkr og fer því af stað með að reyna að selja núverandi íbúð, vitandi þó að hún muni skulda 2mkr þegar salan er gengin í gegn. Þegar allt virðist vera að fara að ganga í gegn kemur aftur babb í bátinn og María veikist í lok árs 2012 og er óvinnufær í 3 mánuði. Hún sækir þá um frystingu á láninu tímabundið hjá Dróma. Drómi biður um læknisvottorð og greiðslumat áður en þeir samþykkja frystinguna. Mánuðirnir líða svo en þá byrja greiðsluseðlar að koma aftur í pósti og hefur hún þá samband við starfsmann Arion banka (Arion sér um innheimtu hluta lána Dróma) en fær þau svör að þeir ætli að athuga mál hennar. Þetta er í janúar 2013. Greiðsluseðlarnir halda hins vegar áfram að koma og María hefur aftur samband við Arion og fær þá þau svör í apríl 2013 að hún eigi bara að fela kröfurnar í heimabankanum!
Maria hefur þá samband við Dróma til að athuga hver staðan sé á frystingunni og fær þá þau svör að engin umsókn hafi borist þeim og að hún verði að gjöra svo vel að sanna að hún hafi sótt um þetta á sínum tíma. María talar aftur við Arion sem staðfestir að öll gögn (greiðslumat ofl) hafi farið til Dróma og að þau hafi tölvupósta til að staðfesta það, María áframsendir það á Dróma en fær þá það svar frá starfsmanni Dróma, að hann hafi verið í fjögurra vikna fríi þegar pósturinn barst og að Arion banka hefði verið bent á að tala við annan starfsmann sem var veikur á þeim tíma. Þannig að vegna veikinda og fría þá „týndist“ umsókn Maríu...
Vorið 2013 er María komin aftur í vinnu og finnur aðra íbúð til að kaupa, sem kostar 16 mkr og fær samþykki Dróma fyrir að færa lánið af núverandi eign og skulda umfram það, mismuninn á því sem lánið stendur í og því sem hún getur fengið fyrir núverandi íbúð, um 2 mkr. Þannig að þessi „góði“ díll var að hún gæti verið 100% veðsett í nýrri eign og skuldað samt umfram það 2 mkr. María heldur engu að síður áfram með þetta til að reyna að minnka skuldsetningu og greiðslur. Þegar allt virðist vera að smella kemur enn á ný babb í bátinn þegar Drómi segir að nýr dómur hafi fallið sem dæmi hennar lán löglegt en ekki ólöglegt gengistryggt lán og því geti hún ekki selt íbúðina. Lánið hennar eigi því í raun að standa áfram í 25 mkr. Þetta þýðir líka það að María stenst ekki greiðslumat og allt fellur um sjálft sig. Til að strá salti í sárin sendir Drómi henni síðan innheimtu fyrir þá 5 mánuði sem hún hafði fengið samþykkta í frystingu á meðan á veikindum hennar stóð. Þegar María spyr um ástæðuna fyrir því kemur langlokusvar Dróma um að hún hefði þurft að mæta niður í Arion banka til að samþykkja frystinguna. Henni var hins vegar aldrei tjáð af bankanum að hún þyrfti að skrifa undir samþykki um frystingu.
María situr núna eftir með sárt ennið og veit ekki hvað hún á að gera og er í raun bara úrvinda eftir að reyna að eiga samskipti við Dróma um sín mál.
Þegar María var að meta hvort hún ætti að taka íslenskt eða erlent lán, var dæmið sett upp fyrir hana af bankastarfsmanninum þannig að með íslensku láni myndi hún borga íbúðina 4-5 sinnum en með erlendu láni ca 2 sinnum á 25 árum. María valdi því síðari kostinn
Árið 2008 þegar allt hrynur hækkar lánið upp í 25 mkr og hún þiggur úrræði um að borga 5000 krónur á hverja milljón. Þetta stendur yfir í þó nokkurn tíma og var María í raun hulin ráðgáta á tímabili, að komast að því hvar lánið hennar væri statt því Spron fór á hausinn og allir þjónusturáðgjafar voru reknir.
Árið 2010 skilur María við þáverandi manninn sinn og heldur hún íbúðinni þar sem hún hafði lagt út fyrir íbúðinni á sínum tíma. Þá fer María að athuga með möguleika á að selja íbúðina en þegar hún talar við Dróma um að fá stöðuna á láninu fær hún engin svör því að dómsmál væri í gangi um hvort gengistryggðu lánin væru lögleg eða ekki.
Nú líða tvö ár í viðbót þar sem María er föst í íbúð sinni á meðan búið er að dæma nokkrum sinnum vegna gengistryggðu lánanna. María fær fyrsta endurreikninginn sinn og lánið lækkar í 19 mkr og þá fær hún leyfi til að selja eignina. María finnur þá kaupanda að íbúðinni en þá fær hún allt í einu önnur svör frá Dróma, nú sé aftur verið að dæma í þessum lánum og lánið er því fryst aftur og María missir kaupandann. Á þessum tíma var staðan á láninu ennþá hærri en fasteignamatið, en hugsun Maríu var bara að komast út úr þessum lánamálum með sem minnst tjón. Hún kannaði möguleikann á 110% leiðinni en fékk þau svör að meðan enn væru dómar í gangi um gengistryggðu lánið væri hún ekki gjaldgeng í þá leið og sagt að það kæmu efelaust önnur úrræði þegar væri komin niðurstaða í málin.
Nokkrir mánuðir líða enn og María fær loksins grænt ljós á að selja fasteignina, lánið stendur þá í 20 mkr og hún getur fengið að hámarki 18 mkr fyrir íbúðinna. Drómi samþykkir að hún selji íbúðina á 18 mkr, gegn því að lagt verði fram handveð fyrir því sem út af stendur. María fær sér þarna lögfræðing til að hjálpa sér með söluna því svörin frá Dróma eru oftast ansi loðin eða engin. María finnur sér aðra íbúð sem kostar um 15 mkr og fer því af stað með að reyna að selja núverandi íbúð, vitandi þó að hún muni skulda 2mkr þegar salan er gengin í gegn. Þegar allt virðist vera að fara að ganga í gegn kemur aftur babb í bátinn og María veikist í lok árs 2012 og er óvinnufær í 3 mánuði. Hún sækir þá um frystingu á láninu tímabundið hjá Dróma. Drómi biður um læknisvottorð og greiðslumat áður en þeir samþykkja frystinguna. Mánuðirnir líða svo en þá byrja greiðsluseðlar að koma aftur í pósti og hefur hún þá samband við starfsmann Arion banka (Arion sér um innheimtu hluta lána Dróma) en fær þau svör að þeir ætli að athuga mál hennar. Þetta er í janúar 2013. Greiðsluseðlarnir halda hins vegar áfram að koma og María hefur aftur samband við Arion og fær þá þau svör í apríl 2013 að hún eigi bara að fela kröfurnar í heimabankanum!
Maria hefur þá samband við Dróma til að athuga hver staðan sé á frystingunni og fær þá þau svör að engin umsókn hafi borist þeim og að hún verði að gjöra svo vel að sanna að hún hafi sótt um þetta á sínum tíma. María talar aftur við Arion sem staðfestir að öll gögn (greiðslumat ofl) hafi farið til Dróma og að þau hafi tölvupósta til að staðfesta það, María áframsendir það á Dróma en fær þá það svar frá starfsmanni Dróma, að hann hafi verið í fjögurra vikna fríi þegar pósturinn barst og að Arion banka hefði verið bent á að tala við annan starfsmann sem var veikur á þeim tíma. Þannig að vegna veikinda og fría þá „týndist“ umsókn Maríu...
Vorið 2013 er María komin aftur í vinnu og finnur aðra íbúð til að kaupa, sem kostar 16 mkr og fær samþykki Dróma fyrir að færa lánið af núverandi eign og skulda umfram það, mismuninn á því sem lánið stendur í og því sem hún getur fengið fyrir núverandi íbúð, um 2 mkr. Þannig að þessi „góði“ díll var að hún gæti verið 100% veðsett í nýrri eign og skuldað samt umfram það 2 mkr. María heldur engu að síður áfram með þetta til að reyna að minnka skuldsetningu og greiðslur. Þegar allt virðist vera að smella kemur enn á ný babb í bátinn þegar Drómi segir að nýr dómur hafi fallið sem dæmi hennar lán löglegt en ekki ólöglegt gengistryggt lán og því geti hún ekki selt íbúðina. Lánið hennar eigi því í raun að standa áfram í 25 mkr. Þetta þýðir líka það að María stenst ekki greiðslumat og allt fellur um sjálft sig. Til að strá salti í sárin sendir Drómi henni síðan innheimtu fyrir þá 5 mánuði sem hún hafði fengið samþykkta í frystingu á meðan á veikindum hennar stóð. Þegar María spyr um ástæðuna fyrir því kemur langlokusvar Dróma um að hún hefði þurft að mæta niður í Arion banka til að samþykkja frystinguna. Henni var hins vegar aldrei tjáð af bankanum að hún þyrfti að skrifa undir samþykki um frystingu.
María situr núna eftir með sárt ennið og veit ekki hvað hún á að gera og er í raun bara úrvinda eftir að reyna að eiga samskipti við Dróma um sín mál.
Saga Höllu og Jóhanns
Halla og Jóhann tóku lán hjá Frjálsa fjárfestingabankanum í lok árs 2003 til að fjármagna lóðakaup og húsbyggingu. Fyrst var um að ræða víxil sem svo var breytt í verðtryggt íbúðarlán. Hjónin ákváðu að endurfjármagna verðtryggða lánið í mars 2007 og taka gengistryggt lán að upphæð 29,4 mkr. Lánasamningurinn er einn af þeim sem falla undir ólögleg lán Frjálsa.
Fyrstu 3 ár samningsins átti bara að greiða vaxtagreiðslur upp á 100 þús á mán og síðan áttu afborgarnir að byrja að bætast við í mars 2010 og hækka mánaðarlega greiðslu upp í 160 þús. Þegar bauðst að borga 5000 kr á milljón þáðu hjónin það.
Þegar fyrri endurreikningur lánsins kom var upphaflegur höfuðstóll lánsins tilgreindur sem 32 mkr í stað 29,4 og neituðu hjónin að skrifa upp á það. Hjónin höfðu í millitíðinni selt húsið sitt og keypt ódýrara hús og notað milligjöf til að borga byggingaskuldir en það þýddi að flytja þurfti veðið hjá Frjálsa yfir á nýju eignina og þá hafði lánið viðkomu með tryggingu í bankainnistæðu sem þau greiddu inn á bók hjá Frjálsa. Það tryggingabréf var 10% hærra en upphafleg lánsfjárhæð. Frjálsi sagði þetta vera venju en yrði eingöngu með veði í bankainnistæðunni en myndi aldrei verða þinglýst á eignina. Eftir mörg símtöl og tölvupósta féllst lánafulltrúi Dróma loks á að breyta upphæðinni ef hjónin greiddu 3 gjalddaga.
Haustið 2012 hættu hjónin að borga tímabundið vegna erfiðra aðstæðna, þetta lagðist illa í þau þannig að í okt 2012 höfðu þau samband við Drómu um að endurnýja samkomulagið um 5000 krónur á milljónina. Því var hafnað nema hjónin greiddu 500 þús strax inn á lánið. Þá komu upp veikindi sem dró úr þreki þeirra til að fylgja málunum eftir, en þeim tókst þó að senda inn kröfu á Dróma um að fá seinni endurreikning. Drómi svarar bréfinu þar sem þeir neita að endurreikna lánið, en úr varð samkomulag um að hjónin greiddu 150 þús á mánuði fram að sumri 2013 og síðan skoða endurreikning eftir það. Þetta samkomulag hefur nú verið tvíframlengt fram til áramóta 2013. Hjónin hafa staðið við allar sínar greiðslur en fá hins vegar engin svör um hver staðan er á seinni endurreikningi. Ennfremur fá hjónin sendar greiðslukvittanir þar sem kemur fram að dráttarvextir hafi hækkað úr 4,5 mkr upp í 7,5 mkr frá maí til nóv 2013 og að eftirstöðvar lánsins séu heilar 48 mkr þrátt fyrir að lánið hafi aldrei verið gjaldfellt. Hjónin hafa ítrekað að þau séu ekki samþykkt kröfunni og fengu óháðan aðila til að endurreikna lánið og mat sá að lánið ætti að standa í um 29 mkr. Slagur hjónanna heldur því áfram og ekkert útlit fyrir að neitt skýrist í þeim efnum á næstunni.
Fyrstu 3 ár samningsins átti bara að greiða vaxtagreiðslur upp á 100 þús á mán og síðan áttu afborgarnir að byrja að bætast við í mars 2010 og hækka mánaðarlega greiðslu upp í 160 þús. Þegar bauðst að borga 5000 kr á milljón þáðu hjónin það.
Þegar fyrri endurreikningur lánsins kom var upphaflegur höfuðstóll lánsins tilgreindur sem 32 mkr í stað 29,4 og neituðu hjónin að skrifa upp á það. Hjónin höfðu í millitíðinni selt húsið sitt og keypt ódýrara hús og notað milligjöf til að borga byggingaskuldir en það þýddi að flytja þurfti veðið hjá Frjálsa yfir á nýju eignina og þá hafði lánið viðkomu með tryggingu í bankainnistæðu sem þau greiddu inn á bók hjá Frjálsa. Það tryggingabréf var 10% hærra en upphafleg lánsfjárhæð. Frjálsi sagði þetta vera venju en yrði eingöngu með veði í bankainnistæðunni en myndi aldrei verða þinglýst á eignina. Eftir mörg símtöl og tölvupósta féllst lánafulltrúi Dróma loks á að breyta upphæðinni ef hjónin greiddu 3 gjalddaga.
Haustið 2012 hættu hjónin að borga tímabundið vegna erfiðra aðstæðna, þetta lagðist illa í þau þannig að í okt 2012 höfðu þau samband við Drómu um að endurnýja samkomulagið um 5000 krónur á milljónina. Því var hafnað nema hjónin greiddu 500 þús strax inn á lánið. Þá komu upp veikindi sem dró úr þreki þeirra til að fylgja málunum eftir, en þeim tókst þó að senda inn kröfu á Dróma um að fá seinni endurreikning. Drómi svarar bréfinu þar sem þeir neita að endurreikna lánið, en úr varð samkomulag um að hjónin greiddu 150 þús á mánuði fram að sumri 2013 og síðan skoða endurreikning eftir það. Þetta samkomulag hefur nú verið tvíframlengt fram til áramóta 2013. Hjónin hafa staðið við allar sínar greiðslur en fá hins vegar engin svör um hver staðan er á seinni endurreikningi. Ennfremur fá hjónin sendar greiðslukvittanir þar sem kemur fram að dráttarvextir hafi hækkað úr 4,5 mkr upp í 7,5 mkr frá maí til nóv 2013 og að eftirstöðvar lánsins séu heilar 48 mkr þrátt fyrir að lánið hafi aldrei verið gjaldfellt. Hjónin hafa ítrekað að þau séu ekki samþykkt kröfunni og fengu óháðan aðila til að endurreikna lánið og mat sá að lánið ætti að standa í um 29 mkr. Slagur hjónanna heldur því áfram og ekkert útlit fyrir að neitt skýrist í þeim efnum á næstunni.
Saga Hugrúnar og Baldvins
Hugrún og Baldvin lentu í greiðsluerfiðleikum þegar hrunið skall á og sóttu í kjölfarið um að komast í 110% leið með sín íbúðarlán. Lánin voru hjá tveimur fjármálastofnunum, Landsbankanum og Frjálsa fjárfestingabankanum. Hjónin fengu sér lögfræðing til að sjá um málið og hann taldi þetta vera auðsótt. Landsbankinn leiddi ferlið þar sem þeirra lán var á fyrsta veðrétti og gekk allt þar snuðrulaust fyrir sig. Landsbankinn lagði fram samkomulag sem þeir og hjónin voru tilbúin til að samþykkja. Drómi hafnaði því hins vegar á þeirri forsendu að þeirra eigið fasteignamat á eigninni væri fjórum milljónum króna hærra en Landsbankans og þar með uppfylltu þau ekki skilyrði 110% leiðarinnar.
Hjónin vissu það ekki þá en vita í dag, að sú vinnuregla væri viðhöfð meðal fjármálafyrirtækja, að þegar ágreiningur um verðmat kæmi upp þá væri farið bil beggja aðila. Í þessu tilfelli var það ekki gert og Drómi leysti eignina til sín á nauðungarsölu í desember 2011. Hjónunum var mjög brugðið yfir starfsháttum Dróma, sem hafði á þessu tímabili ekki einu sinni leyfi til að innheimta lán frá Frjálsa. Þau fengu síðan upplýsingar um að eignin þeirra sem Drómi verðmat á 44 mkr ætluðu þeir sér að setja á sölu á 52 mkr, þannig að það var ljóst að Drómi virtist þarna sjá sér leik á borði að féfletta hjónin.
Í febrúar 2012 lágu fyrir dómar um ólögmæti samskonar lána og hjónin höfðu tekið, þau höfðu því samband við Dróma og sögðu að skv þessum dómi væri forsendan fyrir höfnun Dróma á 110% leiðinni brostin og þau myndu krefjast þess í framhaldinu að samningurinn um 110% leiðina yrði uppfylltur. Að öðrum kosti myndu hjónin höfða skaðabótamál. Þetta leiddi til þess að fallist var á að fresta sölu eignarinnar þar til niðurstaða dómstóla skýrði stöðuna, því enn var uppi óvissa um hvernig meðhöndla ætti lán sem höfðu verið í vanskilum á einhverjum tímapunkti. Það mál átti að vera eitt af svokölluðum 11 prófmálum sem samþykkt var að ættu að fá flýtimeðferð í dómskerfinu, en enn er beðið eftir niðurstöðu úr þeim málum.
Hjónin eru hins vegar ennþá að fá bréf frá innheimtulögfræðingum Dróma því þar á bæ höfðu þeir reiknað sér til að þau skulduðu ennþá nokkrar milljónir. Um mánuði eftir dóminn í febrúar 2012 fengu þau kröfu í tölvupósti, sem þau mótmæltu og sendu á netfang Jóhanns Péturssonar í slitastjórn Dróma. Hjónin mótmæltu á þeirri forsendu að enginn vissi hvort þessi skuld væri yfirhöfuð til á meðan enn væri verið að bíða niðurstöðu þessarra mála hjá dómstólum. Krafan hefur síðan safnað ryki hjá Dróma í eitt og hálft ár þar til nýverið að hjónunum barst bréf frá Motus varðandi kröfuna með dráttarvöxtum. Hjónin óskuðu eftir skýringum frá Motus og höfnuðu sömuleiðis kröfunni þar sem óvissa ríkti um tilvist hennar. Þegar þetta er skrifað í nóvember 2013 eru komnar þrjár vikur síðan hjónin óskuðu eftir skýringum frá Motus, en hafa ennþá ekki fengið neitt svar annað en það sé verið að vinna í málinu. Samkvæmt upplýsingum frá þjónustufulltrúa er ástæðan fyrir því að erindi hjónanna er ekki svarað sú að svar berst ekki frá Dróma þrátt fyrir tvær ítrekanir.
Hjónin vissu það ekki þá en vita í dag, að sú vinnuregla væri viðhöfð meðal fjármálafyrirtækja, að þegar ágreiningur um verðmat kæmi upp þá væri farið bil beggja aðila. Í þessu tilfelli var það ekki gert og Drómi leysti eignina til sín á nauðungarsölu í desember 2011. Hjónunum var mjög brugðið yfir starfsháttum Dróma, sem hafði á þessu tímabili ekki einu sinni leyfi til að innheimta lán frá Frjálsa. Þau fengu síðan upplýsingar um að eignin þeirra sem Drómi verðmat á 44 mkr ætluðu þeir sér að setja á sölu á 52 mkr, þannig að það var ljóst að Drómi virtist þarna sjá sér leik á borði að féfletta hjónin.
Í febrúar 2012 lágu fyrir dómar um ólögmæti samskonar lána og hjónin höfðu tekið, þau höfðu því samband við Dróma og sögðu að skv þessum dómi væri forsendan fyrir höfnun Dróma á 110% leiðinni brostin og þau myndu krefjast þess í framhaldinu að samningurinn um 110% leiðina yrði uppfylltur. Að öðrum kosti myndu hjónin höfða skaðabótamál. Þetta leiddi til þess að fallist var á að fresta sölu eignarinnar þar til niðurstaða dómstóla skýrði stöðuna, því enn var uppi óvissa um hvernig meðhöndla ætti lán sem höfðu verið í vanskilum á einhverjum tímapunkti. Það mál átti að vera eitt af svokölluðum 11 prófmálum sem samþykkt var að ættu að fá flýtimeðferð í dómskerfinu, en enn er beðið eftir niðurstöðu úr þeim málum.
Hjónin eru hins vegar ennþá að fá bréf frá innheimtulögfræðingum Dróma því þar á bæ höfðu þeir reiknað sér til að þau skulduðu ennþá nokkrar milljónir. Um mánuði eftir dóminn í febrúar 2012 fengu þau kröfu í tölvupósti, sem þau mótmæltu og sendu á netfang Jóhanns Péturssonar í slitastjórn Dróma. Hjónin mótmæltu á þeirri forsendu að enginn vissi hvort þessi skuld væri yfirhöfuð til á meðan enn væri verið að bíða niðurstöðu þessarra mála hjá dómstólum. Krafan hefur síðan safnað ryki hjá Dróma í eitt og hálft ár þar til nýverið að hjónunum barst bréf frá Motus varðandi kröfuna með dráttarvöxtum. Hjónin óskuðu eftir skýringum frá Motus og höfnuðu sömuleiðis kröfunni þar sem óvissa ríkti um tilvist hennar. Þegar þetta er skrifað í nóvember 2013 eru komnar þrjár vikur síðan hjónin óskuðu eftir skýringum frá Motus, en hafa ennþá ekki fengið neitt svar annað en það sé verið að vinna í málinu. Samkvæmt upplýsingum frá þjónustufulltrúa er ástæðan fyrir því að erindi hjónanna er ekki svarað sú að svar berst ekki frá Dróma þrátt fyrir tvær ítrekanir.
Saga Láru og Haraldar
Lára og Haraldur tóku framkvæmdalán upp á 11,2 mkr í júlí 2007 fyrir húsbyggingu hjá Frjálsa Fjárfestingabankanum. Lánið var afborgunarlaust fyrstu 18 mánuðina eins og tíðkast oft með lóða/bygginglán. Lánið hækkaði þegar verst lét upp í 32 mkr en var endurreiknað árið 2011 til að standa í 15,6 mkr. Árið 2012 féll kvittanadómurinn og hjónin fóru um áramótin 2012/2013 að ganga á eftir því að fá seinni útreikning á láninu, þar sem þau höfðu alltaf staðið í skilum og því ætti endurreikningurinn ekki að vera flókinn. Þau þáðu vissulega úrræðið um að greiða 5000 krónur á milljónina meðan það bauðst.
Seinni endurreikningur kom í hús í lok október 2013 en þá var lánið eingöngu lækkað niður í 15,1 milljón, þar sem Drómi ákvað að kvittanadómurinn ætti ekki við fyrstu 18 mánuði lánsins þegar lánið var afborgunarlaust skv. samningi og því voru settir bullandi seðlabankavextir á þessa fyrstu 18 mánuði. Og ástæðan skv Dróma er „engin fullnaðarkvittun er til staðar fyrir tímabilið þar sem ekkert var greitt af láninu.“ Hjónin sendu fyrirspurn um það hvernig þau ættu eiginlega að verða sér úti um fullnaðarkvittun fyrir tímabil sem var greiðslulaust skv samningi og eina svarið sem fékkst var „engin fullnaðarkvittun=enginn endurreikningur.“ Hjónin fóru á stúfana hjá óháðum aðilum og viðskiptabönkunum til að forvitnast um það hvernig þeir endurreiknuðu tímabil sem væru greiðslulaus skv samningi og var niðurstaðan sú að hefðu hjónin verið í viðskiptum annars staðar stæði lánið í 12,1 mkr í dag en ekki 15,1 mkr.
Umboðsmaður skuldara virðist hins vegar standa með málstað Dróma í því að það vanti enn dómafordæmi fyrir afborgunarlaus tímabil. Hin svokölluðu 11 prófmál sem áttu að fá flýtimeðferð og skera úr um þessi mál, virðast einhverra hluta vegna vera búin að daga upp í kerfinu. Það eru að verða komin 2 ár síðan fyrsti fullnaðarkvittanadómurinn féll og enn er ekki búið að skera úr um þessi mál.
Staðan í dag er sú að allt útlit er fyrir að hjónin þurfi að fara í málaferli til að fá niðurstöðu í sitt mál.
Seinni endurreikningur kom í hús í lok október 2013 en þá var lánið eingöngu lækkað niður í 15,1 milljón, þar sem Drómi ákvað að kvittanadómurinn ætti ekki við fyrstu 18 mánuði lánsins þegar lánið var afborgunarlaust skv. samningi og því voru settir bullandi seðlabankavextir á þessa fyrstu 18 mánuði. Og ástæðan skv Dróma er „engin fullnaðarkvittun er til staðar fyrir tímabilið þar sem ekkert var greitt af láninu.“ Hjónin sendu fyrirspurn um það hvernig þau ættu eiginlega að verða sér úti um fullnaðarkvittun fyrir tímabil sem var greiðslulaust skv samningi og eina svarið sem fékkst var „engin fullnaðarkvittun=enginn endurreikningur.“ Hjónin fóru á stúfana hjá óháðum aðilum og viðskiptabönkunum til að forvitnast um það hvernig þeir endurreiknuðu tímabil sem væru greiðslulaus skv samningi og var niðurstaðan sú að hefðu hjónin verið í viðskiptum annars staðar stæði lánið í 12,1 mkr í dag en ekki 15,1 mkr.
Umboðsmaður skuldara virðist hins vegar standa með málstað Dróma í því að það vanti enn dómafordæmi fyrir afborgunarlaus tímabil. Hin svokölluðu 11 prófmál sem áttu að fá flýtimeðferð og skera úr um þessi mál, virðast einhverra hluta vegna vera búin að daga upp í kerfinu. Það eru að verða komin 2 ár síðan fyrsti fullnaðarkvittanadómurinn féll og enn er ekki búið að skera úr um þessi mál.
Staðan í dag er sú að allt útlit er fyrir að hjónin þurfi að fara í málaferli til að fá niðurstöðu í sitt mál.